. តើអ្នកមានការភ័យខ្លាចដែរឫទេ?
. មូលហេតុអ្វីទើបអ្នកមានការភ័យខ្លាច?
. តើអ្នកធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីបំបាត់ការភ័យខ្លាចរបស់អ្នក?
ខ្ញុំសូមនិយាយថា មនុស្សណាក៏មានសេចក្តីភ័យខ្លាចដែរ គ្រាន់តែតិចឫច្រើនអាស្រ័យ
ទៅលើសមត្ថភាពនៃការគ្រប់គ្រងផ្លូវអារម្មណ៍របស់ពួកគេតែប៉ុណ្ណោះ។ សូមបញ្ជាក់ថា
ភាពភ័យខ្លាចដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយនេះ មិនមែនសំដៅទៅលើភាពភ័យខ្លាចដែលកើត
ចេញពីការតក់ស្លុតនៅពេលឃើញសត្វចម្លែក ឬសត្វសាហាវអ្វីនោះទេ គឺខ្ញុំចង់សំដៅ
ទៅលើភាពភ័យខ្លាចដែលមនុស្សយើងមានជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
តើអ្វីទៅជាភាពភ័យខ្លាចដែលមនុស្សយើងមានជាប្រចាំនោះ?
ខ្ញុំក៏មិនដឹងថាត្រូវពិពណ៌នាវាយ៉ាងម៉េចដែរ គ្រាន់តែដឹងថាវាជាបាតុភូតផ្លូវអារម្មណ៍របស់
មនុស្សដែលប្រឆាំងនឹងគំនិង សតិសម្បជញ្ញៈរបស់មនុស្សតែប៉ុណ្ណោះ។ និយាយជារួម
“ភាពភ័យខ្លាចរបស់អ្នកជាសត្រូវរបស់អ្នក!” ហេតុអ្វីបានជាវាក្លាយជាសត្រូវរបស់មនុស្ស
ទៅវិញ? ព្រោះតែភាពភ័យខ្លាចនេះ វាមិនដែលជួយអ្វីដល់មនុស្សយើងទេ តែវាថែមទាំង
បំផ្លាញយើងទៀត។ វាមិនដែលបើកផ្លូវឲ្យយើងទេ តែវាថែមទាំងបិទផ្លូវយើងទៀត។ វាមិន
ដែលជួយឲ្យយើងធ្វើអ្វីមួយបានល្អប្រសើរ ឬអស់ពីសមត្ថភាពទេ តែវាថែមទាំងបន្ទច់បង្អាក់
ដំណើរការយើងទៀត។ កាលណាមនុស្សយើងមានភាពភ័យខ្លាចនៅក្នុងខ្លួន នោះកម្លាំង
ប្រាជ្ញា ស្មារតីរបស់យើងនឹងបាត់បង់អស់មួយចំនួនជាក់ជាមិនខាន ហើយមានអ្នកខ្លះសុខ
ចិត្តជ្រើសរើសធ្វើអ្វីដែលផ្ទុយនឹងគំនិតខ្លួនក៏មានដែរ។
តើអ្វីទៅដែលបណ្តាលឲ្យយើងមានភាពភ័យខ្លាចនោះ?
ចំណុចចំបង ប្រហែលកើតចេញពីការបារម្ភពីអ្នកដ៏ទៃគិតចំពោះខ្លួន ថាតើគេគិតយ៉ាង
ណា យល់យ៉ាងណា នៅពេលខ្លួនធ្វើយ៉ាងនេះធ្វើយ៉ាងនោះ ហើយភ័យខ្លាចអ្នកដ៏ទៃថា
ខ្លួនធ្វើមិនល្អ មិនសមជាដើម។ មនុស្សយើងខ្លះ ធ្វើអ្វីមួយ និយាយពីអ្វីមួយ ឫសូម្បីតែ
ទិញរបស់អ្វីមួយក៏មានភាពភ័យខ្លាចចំពោះគំនិត យោបល់របស់អ្នកដ៏ទៃមកលើខ្លួន
ដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកខ្លះនៅពេលទិញទូរសព្ទដៃ គិតថាបើខ្លួនទិញរបស់ថោកមិន
ទំនើប ខ្លាចគេថាខ្លួនអន់មិនទាន់សម័យ តែបើខ្លួនទិញរបស់ថ្លៃហើយទំនើប ខ្លាចគេថា
ចាយវាយខ្ជះខ្ជាយនិងជាអ្នកសំភារៈនិយម។ អ្នកខ្លះទៀត នៅពេលទៅចូលរួមពិធីមង្គល
ការគេ តែងមានការស្ទាក់ស្ទើរនឹងចំនួនលុយដែលនឹងត្រូវចងដៃគេ ហើយមិនហ៊ានចង
តិចទេព្រោះខ្លាចគេរិះគន់ថាជាមនុស្សកំណាញ់ម៉ៅស្វិត ឫខ្លាចគេថាមិនយល់មុខ មិនឲ្យ
តម្លៃទំនាក់ទំនង មិនឲ្យកិត្តិយសដល់គេ ។ល។
តើយើងត្រូវធ្វើដូចម្តេចចំពោះការភ័យខ្លាចទាំងអស់នេះ?
ដូចបាននិយាយខាងដើមអញ្ចឹង ជាធម្មជាតិមិនមានមនុស្សណាដែលគ្មានភាពភ័យខ្លាច
នោះទេគ្រាន់តែតិចឫច្រើន ដូច្នេះយើងត្រូវចេះគ្រប់គ្រងភាពភ័យខ្លាច និងកាត់បន្ថយភាព
ភ័យខ្លាចរបស់យើងឲ្យនៅអប្បបរិមា។ មុនដំបូង យើងត្រូវបើកចិត្តឲ្យទូលាយ ហើយគិត
ថាមនុស្សភាគច្រើនដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើង សុទ្ធតែផ្តល់សេចក្តីស្រឡាញ់ និងចង់ឲ្យយើង
ល្អ។ នៅពេលធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្ត យើងត្រូវពឹងផ្អែកលើអ្វីដែលជាភាពត្រឹមត្រូវ អ្វីដែលល្អ
ប្រសើរបំផុតសំរាប់ខ្លួនយើង ហើយកុំខ្វល់ពីគំនិតអ្នកដ៏ទៃ ដូចមានពាក្យចាស់ថា “អ្នកមិន
អាចតំរូវចិត្តមនុសគ្រប់គ្នាបានទេ ហើយអ្វីដែលអ្នកធ្វើក៏មិនតែងតែត្រឹមត្រូវក្នុងក្រសែភ្នែក
មនុស្សគ្រប់គ្នាបានដែរ។” ដូច្នេះរាល់ពេលសម្រេចចិត្ត យើងត្រូវសួរខ្លួនឯងថា “ហេតុអ្វីទើប
ខ្ញុំធ្វើការសម្រេចចិត្តបែបនេះ? តើវារងឥទ្ធិពលពីការបារម្ភ ភ័យខ្លាចដែរឫទេ?”
សូមព្យាយាមអូសទាញខ្លួនអ្នកឲ្យចេញពីក្តីបារម្ភ និងភាពភ័យខ្លាច។ អ្នកមិនមែនជាទាសករ
នៃសេចក្តីទាំងនោះទេ។ អ្នកនឹងមានសេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្តនៅពេលគ្មានពួកវា។
0 comments:
Post a Comment